Boris Nikolaevich Lyatoshinskiy (Boris Lyatoshinskiy) |
Kompozitorlar

Boris Nikolaevich Lyatoshinskiy (Boris Lyatoshinskiy) |

Boris Lyatoshinskiy

Tug'ilgan sanasi
03.01.1894
O'lim sanasi
15.04.1968
kasb
Kompozitor
mamlakat
SSSR

Boris Nikolaevich Lyatoshinskiy (Boris Lyatoshinskiy) |

Boris Nikolaevich Lyatoshinskiyning nomi nafaqat Ukraina Sovet musiqasi rivojlanishidagi ulkan va, ehtimol, eng shonli davr bilan, balki buyuk iste'dod, jasorat va halollik xotirasi bilan ham bog'liq. Yurtining eng og‘ir damlarida, hayotining eng achchiq damlarida u samimiy, mard ijodkor bo‘lib qoldi. Lyatoshinskiy birinchi navbatda simfonik bastakor. Uning uchun simfonizm musiqadagi hayot tarzi, istisnosiz barcha asarlarda - eng katta tuvaldan tortib xor miniatyurasi yoki xalq qo'shig'ining aranjirovkasigacha bo'lgan fikrlash tamoyilidir.

Lyatoshinskiyning san'atdagi yo'li oson emas edi. Irsiy ziyoli, 1918 yilda Kiev universitetining yuridik fakultetini, bir yildan so'ng - Kiev konservatoriyasini R. Gliere kompozitsiya sinfida tamomlagan. Asrning birinchi o‘n yilligining notinch yillari yosh bastakorning mehr-muhabbatlari allaqachon yaqqol sezilib turgan ilk asarlarida ham o‘z aksini topgan. Birinchi va ikkinchi torli kvartetlar, Birinchi simfoniya bo'ronli romantik impulslarga to'la, nafis nafis musiqiy mavzular marhum Skryabin davriga borib taqaladi. So‘zga katta e’tibor – M. Meterlink, I. Bunin, I. Severyanin, P. Shelli, K. Balmont, P. Verlen, O. Uayld she’riyati, qadimgi xitoy shoirlari murakkab ohang bilan bir xilda nafis romanslarda mujassamlashgan, garmonik va ritmik vositalarning ajoyib xilma-xilligi. Bu davrdagi fortepiano asarlari (Ko‘zgular, Sonata) haqida ham aytish mumkinki, ular o‘tkir ifodali obrazlar, mavzularning aforistik lakonizmi va ularning eng faol, dramatik va samarali rivojlanishi bilan ajralib turadi. Markaziy kompozitsiya birinchi simfoniya (1918) bo'lib, u polifonik sovg'a, orkestr tembrlarining ajoyib buyrug'i va g'oyalar ko'lamini aniq namoyon etdi.

1926 yilda uvertura to'rtta Ukraina mavzusida paydo bo'ldi, bu Ukraina folkloriga diqqat bilan e'tibor berish, xalq tafakkuri sirlariga, uning tarixiga, madaniyatiga kirishi bilan ajralib turadigan yangi davrning boshlanishini anglatadi ("Oltin halqa" va "Oltin halqa" operalari. Qo'mondon (Shchors) ); T. Shevchenkoga bag'ishlangan "Zapovit" kantatasi; Ukraina xalq qo'shiqlarining eng yaxshi lirikasi, ovoz va pianino va xor aranjirovkasi bilan ajralib turadi, bunda Lyatoshinskiy murakkab polifonik usullarni jasorat bilan kiritadi, shuningdek, xalq musiqasi uchun g'ayrioddiy, lekin juda ifodali va organik uyg'unliklar). XNUMX asrdagi tarixiy syujet tufayli "Oltin halqa" operasi (I. Frankoning hikoyasi asosida). xalq obrazlarini, fojiali sevgi va fantastik personajlarni chizish imkonini berdi. Operaning musiqiy tili ham xuddi shunday rang-barang, leytmotivlarning murakkab tizimi va uzluksiz simfonik taraqqiyotga ega. Urush yillarida Lyatoshinskiy Kiev konservatoriyasi bilan birgalikda Saratovga evakuatsiya qilindi, u erda og'ir sharoitlarda og'ir mehnat davom etdi. Bastakor doimiy ravishda radiostantsiya muharrirlari bilan hamkorlik qildi. Ukrainaning bosib olingan hududi aholisi va partizanlari uchun o'z dasturlarini efirga uzatgan T.Shevchenko. Xuddi shu yillarda “Ukraina kvinteti”, “Toʻrtinchi torli kvartet”, “Ukrain xalq mavzularida torli cholgʻular kvarteti uchun syuita” yaratildi.

Urushdan keyingi yillar ayniqsa shiddatli va samarali bo'ldi. 20 yil davomida Lyatoshinskiy go'zal xor miniatyuralarini yaratdi: st. T. Shevchenko; "Fasllar" sikllari st. A. Pushkin, vokzalda. A. Fet, M. Rylskiy, "O'tmishdan".

1951 yilda yozilgan Uchinchi simfoniya muhim asarga aylandi. Uning asosiy mavzusi yaxshilik va yomonlik o'rtasidagi kurashdir. Ukraina Bastakorlar uyushmasining plenumidagi birinchi chiqishdan so'ng, simfoniya o'sha davrga xos bo'lgan nohaq qattiq tanqidga uchradi. Bastakor scherzo va finalni qayta yaratishi kerak edi. Ammo, xayriyatki, musiqa tirik qoldi. Eng murakkab tushuncha, musiqiy fikr, dramatik yechim timsoli bilan Lyatoshinskiyning uchinchi simfoniyasini D. Shostakovichning yettinchi simfoniyasi bilan bir qatorga qo‘yish mumkin. 50-60-yillar bastakorning slavyan madaniyatiga katta qiziqishi bilan ajralib turadi. Umumiy ildizlarni izlashda slavyanlar, polyak, serb, xorvat, bolgar folklorining umumiyligi yaqindan o'rganiladi. Natijada, pianino va orkestr uchun "Slavyan kontserti" paydo bo'ladi; Violonchel va pianino uchun Polsha mavzularida 2 ta mazurka; st.dagi romanslar. A. Mitskevich; "Grajina", "Vistula bo'yida" simfonik she'rlari; "Polsha Suite", "Slavyan uverturasi", Beshinchi ("slavyan") simfoniya, "Slavyan Suite" simfonik orkestr uchun. Lyatoshinskiy pan-slavyanizmni yuksak gumanistik pozitsiyalardan, dunyoni tuyg'ular va tushunishlar jamoasi sifatida talqin qiladi.

Bastakor o'zining pedagogik faoliyatida xuddi shu g'oyalarga amal qilib, ukrain bastakorlarining bir necha avlodini tarbiyalagan. Lyatoshinskiy maktabi - bu, birinchi navbatda, individuallikni aniqlash, boshqa fikrga hurmat, izlanish erkinligi. Shuning uchun ham uning shogirdlari V. Silvestrov va L. Grabovskiy, V. Godzyatskiy va N. Poloz, E. Stankovich va I. Shamo o‘z ijodida bir-biriga juda o‘xshamaydi. Ularning har biri o‘z yo‘lini tanlagan bo‘lsa-da, har bir asarida ustozning halol va murosasiz fuqaro, axloq va vijdon xizmatkori bo‘lib qolish haqidagi asosiy o‘gitlariga sodiq qoladi.

S. Filshteyn

Leave a Reply